كتابخانه تخصصي كودك بچه هاي آسمان

در مطالب گذشته به استناد پژوهش‌های انجام شده درباره تربیت موفق فرزندان، دریافتیم که دسته‌ای از خانواده‌ها روش خاصی در زمینه فرزندپروری دارند که منشاء موفقیت‌های‌شان است. این روش، به‌ویژه با افزایش هوش هیجانی فرزندان، موجب توانایی بیشتر آنان در درک احساس و هیجانات خود و دیگران می‌شود و کودکان مدیریت بهتری بر رفتار خود و ارتباطات اجتماعی دارند که بالطبع موفقیت بیشتر آنان را در عرصه اجتماع فراهم می‌کند. حال می‌خواهیم بدانیم روش اصلی و مشترک این خانواده‌ها و به عبارتی سبک اصلی فرزندپروری آنها چیست و چگونه انجام می‌شود. والدینی که شیوه تربیت فرزندان آن‌ها «آموزش‌گر ...

باسلام و استعانت از حضرت پروردگار، امیدوارم فرصت مراجعه به سایت niktinat.com و ارزیابی سبک فرزندپروری‌تان را یافته باشید. در این بخش می‌خواهیم با توجه به نکات ذکر شده در مباحث گذشته، مطالب بیشتری را درباره اهمیت و نقش روز افزون خانواده‌ها در شکل گیری و افزایش توانمندی‌های فرزندان به ویژه هوش هیجانی که رکن اصلی توانمندی‌های ارتباطی است، بیان کنيم. در طول تاریخ ...   در طول تاریخ همواره شیوه‌ي آموختن مهارت‌های ارتباطی و اجتماعی به کودکان از طریق خانواده، اقوام، همسایگان و… بوده است که  در قالب بازی‌های جمعی کودکان، مراودات خوش و ناخوش آنان، بازی‌های پر جنب و ...

سلام و سلامتی همراه همیشگی زندگی‌تان. در اولین پنجره تازه‌ای که در نوشتار پیش به بحث «تربیت فرزند» گشودیم، اشاره‌ای به سبک فرزندپروری شد که امروز بیشتر با آن آشنا خواهیم شد. سبک فرزندپروری، مجموعه شیوه‌ها و روش‌هایی است که در ارتباط با فرزندان‌مان به کار می‌گیریم. امروزه در پی پژوهش‌های متعدد و فراوانی که درباره خانواده‌های مختلف و میزان توانمندی فرزندان‌شان انجام شده، چهار سبک فرزندپروری شناسایی شده است که هر یک دارای شیوه‌های خاصی است. البته باید یادآوری شود که معمولاً خانواده‌ها ترکیبی از سبک‌ها را در فرزندپروری به کار می‌برند ولی یک سبک، غالب و مؤثرت...

نويسنده: دکتر امیر محمد شریف 1 «پیش از این که پدر‏ شوم، نزدیک به ۲۰ سال در زمینه روانشناسی رشد، فعالیت و زندگی هیجانی کودکان را مطالعه می‌کردم. اما تنها وقتی دخترم به دنیا آمد به واقعیت حقیقی رابطه والد-کودک پی بردم. من نیز مانند بسیاری از والدین نمی‌توانستم شدت احساسی را که به فرزندم خواهم داشت تصور کنم. نمی‌دانستم وقتی برای نخستین بار لبخند زدن، حرف زدن و کتاب خواندن می‌آموزد، چقدر هیجان زده خواهم شد و نه پیش‌بینی کرده بودم که چقدر صبر و حوصله و توجه برای او لازم است. از سویی می‌خواستم تمام احساس و توجهم را به او بدهم و از سوی دیگر برایم عجیب بود که گاهی احساس ناتوانی، شکست، دلسردی و ضعیف بودن ...